🍬 “แม่คงไม่กล้าเอาผิดครูหรอกคุณตำรวจ... แม่ผิดเองที่จน”

เสียงสั่นเครือของหญิงวัย 48 ปี ผู้เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ยังดังก้องในใจของทุกคนที่ได้ฟัง

เธอเล่าว่า วันเกิดเหตุ ลูกชายวัยเพียง 7 ขวบ ไปโรงเรียนโดยไม่ได้รับเงินติดตัว พอเห็นขนมมาร์ชเมลโล่วางอยู่บนโต๊ะครูหลายอัน เด็กน้อยจึงหยิบมากินเพียงหนึ่งชิ้น เพราะความหิวและไม่เข้าใจว่านั่นคือของของครู

สิ่งที่ตามมาคือ “บทลงโทษ” ที่ไม่มีใครคาดคิด
ครูใช้ไม้บรรทัดเหล็กตีที่หน้า 14 ครั้ง ปาก 10 ครั้ง ก่อนสั่งให้เด็กไปล้างห้องน้ำเป็นการลงโทษ

แม่เล่าว่า “วันนั้นลูกกลับมาบ้านร้องไห้ไม่หยุด หน้าแดง ปากบวม แม่แทบใจสลาย” เธอตัดสินใจพาลูกไปแจ้งความ แต่ตำรวจกลับไม่รับ โดยอ้างว่า “กลัวเด็กจะมีประวัติคดีลักทรัพย์ติดตัว” ต้องอาศัยกำนันโทรช่วยเจรจา จึงยอมรับแจ้งในที่สุด

“แม่ไม่ใช่คนดัง แม่ตกงาน ไม่มีเงิน แต่ลูกของแม่มีหัวใจ… ทำไมต้องเจ็บปวดขนาดนี้” เธอพูดทั้งน้ำตา พร้อมยืนยันว่าไม่ได้อยากเอาผิดเพื่อแก้แค้น เพียงอยากให้ความยุติธรรมเกิดขึ้น เพื่อไม่ให้เด็กคนอื่นต้องเจอแบบเดียวกัน

หลังเรื่องเผยแพร่ ครูโทรมาขอโทษผ่านกำนัน ขอให้ยุติเรื่อง แต่แม่พูดเพียงสั้นๆ ว่า
“ทำไมถึงเพิ่งมารู้สึกผิดวันนี้ ถ้าไม่มีใครรู้ ก็คงเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

แม่คงไม่กล้าเอาผิดครูหรอกคุณตำรวจ แม่ผิดเองที่จน ไม่มีเงินให้ลูกไปโรงเรียน ลูกถึงได้หยิบขนมครูกินโดยไม่ขออนุญาต แม่อายุ 48 เผยกับนักข่าวพร้อมน้ำตา “ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ คงอยากสอนลูกให้ดีกว่านี้”อยากสอนให้รู้จักขออนุญาตก่อนจะหยิบของใคร แต่ที่ผ่านมาแม่ทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้ พ่อของน้องก็จากไป แม่ต้องเลี้ยงลูกตัวคนเดียว แม่ก็ได้แต่ฝากความหวังไว้กับโรงเรียนฝากครูสอนสิ่งที่แม่ไม่รู้ให้ลูกแทน แต่แม่ไม่คิดเลยว่าเพียงขนมหนึ่งชิ้น จะทำให้ลูกชายวัย 7 ขวบต้องพบกับบทเรียนจนไม่อยากไปโรงเรียน แม่ไม่ใช่คนดัง ตกงาน ไม่ได้มีเงิน ไม่รู้จะช่วยอะไรลูกได้บ้าง ได้แต่หวังว่า..ถ้าความยุติธรรมมีอยู่จริงแม่อยากให้ครูคนนี้ได้ออกจากโรงเรียนผู้สื่อข่าวถามว่าวันนั้นไปทำอะไรผิดถึงทำให้ครูต้องลงโทษ . น้องพ๊อตบอก

ว่าวันนั้นแม่ไม่ได้ให้เงินไปโรงเรียน เมื่อไปในห้องเห็นขนมมาร์ชเมลโล่ วางอยู่บนโต๊ะครูหลายอัน ตนอยากกินจึงไปหยิบมากิน 1 อัน พอตอนเที่ยงครูก็เรียกไปแล้วก็ลงโทษบอกว่าเอาขนมครูไป . โดยครูใช้ไม้บรรทัดเหล็ก หน้าทั้ง 2 ข้าง 14 ครั้ง ปาก 10 ครั้ง และให้ไปล้างห้องน้ำแม่ไม่ใช่คนดัง ตกงาน ไม่มีเงิน พาลูกไปแจ้งความ ตำรวจก็ไม่รับแจ้ง อ้างว่า กลัวเด็กจะมีประวัติคดีลักทรัพย์ติดตัว สุดท้ายต้องให้กำนัน ช่วยโทรหาเจรจาจนตำรวจยอมรับแจ้ง ตอนนี้ผ่านไป 3 วัน แต่น้องยังไม่กล้าคุยกับใครและไม่กล้าไปโรงเรียนแม่บอกว่าเสียใจมาก ขอโทษที่ตัวเองเกิดมาจน และสงสารลูกมาก โกรธมาก รับไม่ได้ ที่ครูทำกับลูกขนาดนี้ ทั้งๆที่เด็กยังเล็ก ต่อมาครูได้โทรมาหากำนัน เพื่อขอโทษและไม่ให้เอาเรื่อง แม่คิดว่า “ทำไมถึงเพิ่งมารู้สึกผิดวันนี้” หากไม่มีใครรู้ก็คงเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหากปล่อยไว้เด็กคนอื่นก็อาจจะถูกทำในลักษณะนี้อีก