“ถึงข่อยสิมีรอยสักกะขอบ่ยอมแพ้” บ่าวยักษ์เตรียมลบรอยสักที่หน้า จะไปสอบนายร้อยทหารให้ยายได้ภูมิใจ.
บ่าวยักษ์ เด็กหนุ่มบ้านๆ จากครอบครัวแตกแยก พ่อแม่แยกทางตั้งแต่ยังเล็ก ทำให้ชีวิตไม่มีต้นทุนเหมือนใคร เขาเลือกเส้นทางการเป็นทหารเกณฑ์เพื่อหาเลี้ยงชีพ ทั้งที่รายได้ไม่มาก แต่ก็พอแบ่งเงินเล็กๆ ส่งให้แม่และยายผู้เลี้ยงดูเขามาแทนพ่อแม่ ความเหน็ดเหนื่อยที่ชายแดนไม่เคยทำให้เขาท้อ เพราะรู้ว่ามีคนรออยู่ข้างหลัง
วันที่ได้ร่วมวงรับประทานอาหารกับแม่ทัพ เขาได้รับคำพูดที่กลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญ “ยายแก่แล้วทำมาหากินบ่ไหว บ่าวยักษ์ต้องเป็นที่พึ่งของยาย” คำพูดนี้สะกิดใจอย่างแรง ทำให้เขารีบกลับไปหายาย และพบว่ายายแก่ลงกว่าที่คิด ทุกริ้วรอยบนใบหน้าของยายเหมือนเป็นแรงผลักดัน บ่าวยักษ์จึงตั้งใจใหม่ว่า จะไม่หยุดอยู่แค่ทหารเกณฑ์ แต่จะก้าวไปเป็นนายร้อย
แม้รอยสักบนหน้าเป็นอุปสรรคใหญ่ เพราะกฎระเบียบไม่อนุญาต แต่เขาก็ตัดสินใจแน่วแน่จะลบออก เขาบอกว่า “รอยสักบ่สำคัญดอก ถ้าเทียบกับรอยยิ้มของยายที่อยากเห็นหลานในเครื่องแบบเต็มยศ”
วันนี้บ่าวยักษ์กำลังเตรียมตัวสอบเข้านายร้อยทหารอย่างจริงจัง ด้วยความหวังว่าในวันที่ยายยังแข็งแรงพอจะมองเห็น จะได้ภูมิใจกับหลานชายที่ลุกขึ้นสู้ เปลี่ยนชีวิต และทำให้คำว่า “คนบ้านๆ” ไม่ใช่ข้อจำกัดอีกต่อไป
Categories:NEWS
